Haïti: United Adoptees International: Adoptie is geen humanitaire hulp

Adoptie is geen humanitaire hulp
‘Babylift’ operatie op gang uit Haïti

Na de ramp in Haïti begint de humanitaire hulp op gang te komen maar ook versnelde adopties, mogelijke kinderroof en geforceerde afstand voor interlandelijke adopties naar het westen. Het weghalen van kinderen in tijden van rampen en oorlogen onder het mom van adoptie, is volgens de visie van United Adoptees International (UAI) geen vorm van humanitaire hulp. Volgens hen is de reactie van de Nederlandse overheid een onverantwoordelijke reactie op de situatie waar momenteel controle en toezicht niet te handhaven zijn. Toch heeft de Nederlandse overheid gemeend adoptie als eerste prioriteit te moeten stellen en is het nu al akkoord gegaan met 110 adopties uit Haïti. Waarvan eerst 56 adopties versneld werden goedgekeurd door het Ministerie van Justitie met als argument dat deze reeds in de ‘pijplijn’ zaten.

Adoptie is een laatste redmiddel, geen eerste hulpmiddel.

De geschiedenis en feiten leren ons dat adopties uit Haïti risicovol zijn en onzorgvuldig plaatsvinden. In 2003 riep de Jeugd inspectie op tot strikte controle, na meerdere meldingen van onzorgvuldige adopties. Toentertijd werd zelfs een vergunninghouder stilgelegd vanwege dubieuze adopties uit Haïti. Vervolgens heeft de UAI op 13 mei 2008 in de media gewag gemaakt van een dramatische adoptie die illustratief is voor meerdere adopties uit Haïti. Een adoptie echtpaar heeft toen in de televisie-uitzending van EenVandaag haar verhaal gedaan over hun adoptiekind die de rest van haar leven in psychiatrische inrichtingen zal moeten verblijven. Gezien de vreselijke ramp en de erbarmelijke situatie in Haïti die ontstaan is, wordt de ‘babylift’ operatie enkel door emotie en vanuit een neokolonialistisch denken gestuurd: “onze kinderen zijn beter af in het Westen”. In deze situaties lijkt het de UAI niet meer dan logisch om de vereiste procedures te doorlopen, ook in deze situatie.

In tijden van rampen en oorlogen blijkt keer op keer weer dat kinderen voortijdig naar het Westen worden gehaald voordat regeringen weten hoe om te gaan met de ramp. De term ‘babylift’ operaties stamt uit de tijd van de Vietnam oorlog in de zeventiger jaren, waar kinderen per vliegtuig naar Amerika werden gevlogen. Zonder te controleren of de kinderen daadwerkelijk wees waren of afgestaan door hun ouders. Vele Vietnamese ouders hebben jarenlang vergeefs gezocht naar hun geroofde kinderen. Maar dit soort acties vinden nog steeds plaats, een recent en sprekend voorbeeld daarvan is Arc van Zoë, waar geprobeerd werd honderd kinderen uit Tsjaad te smokkelen voor interlandelijke adoptie onder de mom van humanitaire hulp.

NGO’s zoals het Rode Kruis pleiten voortdurend voor een voorlopige stop of een zorgvuldige benadering van adoptie in tijden van crisis. Deze instituten vragen simpelweg meer tijd om kinderen weer met hun ouders of familieleden te herenigen. De UAI heeft inmiddels contact gelegd met meerdere hulporganisaties waaronder Plan Nederland en hen gevraagd om hun visie over de ramp in Haïti. Zij maken zich grote zorgen over de situatie in Haïti en met name het grote risico op ontvoeringen van kinderen. Sinds 1973 is Plan Nederland werkzaam in Haïti en is daar ter plaatse met 143 medewerkers. Zij is daar één van de grootste ontwikkelingsorganisaties. Tijdens rampen heeft Plan, naast het bieden van medische en andere hulpmiddelen, als eerste prioriteit; het beschermen en voorkomen van kinderen tegen uitbuiting, ontvoering en mishandeling. Uit eigen ervaring weet Plan dat in tijden van crisis, de kans op ontvoeringen van kinderen erg groot is.

Meer informatie, artikelen en mogelijkheid om op bovenstaand bericht te reageren op de website van de UAI