Valentina Mazzucato, hoogleraar Globalisering en Ontwikkeling aan de Universiteit van Maastricht, heeft een vergelijkend onderzoek gedaan naar de gevolgen van migratie voor kinderen in Angola, Ghana en Nigeria met werkende ouders in Nederland, Portugal en Ierland. Dit worden transnationale gezinnen genoemd.
Uit artikel: De keerzijde van migratie: gevolgen voor kinderen die achterblijven:
De effecten van migratie op gezinnen vormen twee belangrijke kwesties voor migratie- en ontwikkelingsdiscussies. Ten eerste, als kinderen lijden als gevolg van migratie van hun ouders, kan dit ontwikkelingsgerelateerde gevolgen hebben
voor herkomstlanden. Kinderen groeien op onder minder gunstige omstandigheden; scholen kunnen geconfronteerd worden met kinderen die specifieke problemen hebben; kinderen kunnen op school minder goed presteren; en hun gezondheid kan eronder lijden wanneer ze niet iemand hebben die goed voor hen zorgt.
Ten tweede kunnen er consequenties zijn voor de mogelijkheden van migranten volledig deel te nemen aan de samenleving in het vestigingsland. Als hun kinderen in het thuisland het moeilijk hebben, zullen de ouders ongerust zijn, gericht blijven op de thuissituatie en emotionele en met de gezondheid verband houdende schade lijden, met als gevolg dat ze niet in staat zijn goed te presteren in hun werk en in de samenleving van het land waarnaar ze geëmigreerd zijn.
In het onderzoek is gekeken naar de volgende factoren: wie van de ouders is gemigreerd; het belang van waar naartoe de ouder migreert; het type verzorger en de stabiliteit van de zorg.
Het viel op dat voor de kinderen het gescheiden leven van de ouders niet perse betekent dat ze emotionele schade oplopen. Mazzucato constateert dat Afrikaanse kinderen over het algemeen de minste hinder ondervinden van ouders die ver weg wonen dan kinderen in bijvoorbeeld Azië of Zuid Amerika. Het verschil zou met name komen omdat het in Afrika veel gebruikelijker is dat zorg voor kinderen breder gedeeld wordt dan alleen de ouders. Ze concludeerde op basis van het onderzoek dat ruim een derde van de kinderen in Angola, Ghana en Nigeria geen emotionele schade ondervinden van de afwezigheid van de ouders.
Ook blijkt dat een afwezige ouder vaak slechter voor de kinderen is dan afwezigheid van beide ouders. Het kan namelijk tot meer spanningen leiden over nieuwe liefdesrelaties of inkomen van de afwezige ouder. Een afwezige moeder heeft ook meer impact dan een afwezige vader omdat kinderen dan stabiele zorg en emotionele steun missen.
”De transnationale gezinnen functioneren vooral goed als er stabiliteit is in de zorg voor de kinderen en als ouders en kinderen een actieve relatie met elkaar hebben; regelmatig telefonisch contact of via internet, maar ook de kans om elkaar zo nu en dan te bezoeken. Vooral als ouders weinig financiële middelen hebben om voor het levensonderhoud en scholing van hun kind te zorgen, om regelmatig te bellen of skypen en geen geldige reisdocumenten hebben om hun kinderen te kunnen bezoeken, heeft dat een negatieve invloed op het welzijn van kinderen en ouders. Dit heeft gevolgen voor hun gezondheid en hoe ze functioneren op het werk of op school”, aldus Valentina Mazzucato (bron: website Maastricht University)
Lees meer over het onderzoek
Bekijk een interview met Valentina Mazzucato